Gün göreceğimiz filan yok anlaşılan.
Gün, frontal duruşlu ceset gözlerinde saklanır.
Gece ise pegasus kanatlarında başına buyruk, belalı.
Kar taneleri kara mı yağıyor Hatice! .
Yoksa gözüm mü kararıyor?
Düştüm, düşeceğim tut beni..
Ayrılık pusu kurmuş ekmeğimize
Soframızda yine acı soğan var.
Hey hat! . Bu kaçıncı dram, kaçıncı sahne..
Ölüm gülümsüyor yüzüme,çocuklardan ne haber
"Hani alnım ak demiştin"
Yüzün neden kara baba? demesin çocuklar.
Büyüdüklerinde sen anlat onlara..
Sen anlat, kömür karası gözlerinle..
Ak ekmeği.. Alın terini...
Dün çok uzaklarda şimdi.
Yarın ise yok gibi..
Bu öyle bir çizgi ki, kıldan ince…
Gelirsem tamam ama gelemezsem bağışla.
Sen ağlama, Hatice..
Sen sakın ağlama..
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)