uçurum yanı
güz yanığı aldanış
zemheri öper
yüreğine savurur
terletir sevda
buz gibi havalarda
temmuz yanarı
yakar terde kavurur
boşuna gölge
alır da düşer yola
gide giderken
kalır da taşa vurur
bulut yumağı
saçlarını okşardı
dudaklar çatlak
ağzı tükürük kurur
oyuncak oldu
o yılların elinde
sarardı soldu
yarin yanında durur
220210-2denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 22.2.2010 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/22/yarin-yaninda-durur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!