Yarın Uzaksa Ecel Yakın

Ne dünya dönmekten usandı,
Ne de güneş vazgeçti doğmaktan.
Ayın gümüş ışıkları yağdı da gece saçlarıma…
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.

Yüzümün bir yanı mutlu gülümser, öbür yanı mutsuz.
Gözümün biri umutla bakarken, diğeri mutsuz.
Ellerim boş, ayaklarım dermansız.
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.

Huzuru aradım, öte dünyada dediler.
Rahatı sordum, ölüm döşeğini gösterdiler.
Başkaldırınca: hem sövdüler, hem dövdüler.
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.

Mutluluk oyunu bu, her şey güzel olacak diye..
Rakı içtim, aldı beni bir düşünce…
Uykusuz geceyi sardım tütün yerine.
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.

Her şeye rağmen güzel yaşamaya çalıştım.
Ama kusura bakmayın, ben alışamadım.
Yanlış zaman, yanlış yer, yanlış insan.
Yarın uzaksa, ecel yakın ne yapsam.
Gün batarken bana ağladı sanki bu akşam.