Yarın Gideceğim anne Şiiri - Fatma Saylak

Yarın gideceğim anne
Bu savaşın sonuda ne olacağımı bilmiyorum
Küskünüm herşeye
Üşüyorum
Bu dünya beni bu kadar mı çok istemiyor
Anlayamıyorum hiçbir şeyi anne
Gözyaşlarımın acısı yüreğimi burkuyor
Hangi yoldan gideceğimi bilmiyorum anne
Küçük kızın artık büyüdü
Ve o kadar büyük acılarla savaşıyor ki
Yükselen dağlardan şimdi
Gözyaşlarımı yuvarlıyorum
Bu acı bitmeyecek anne
Ben sana işte başardım diyemeyeceğim
Küçük kızını sonbaharda,bırakırken hayat
Seni çok özleyeceğim anne
Kurudum sarardım,soldum
Şimdi kaldırımlarda gezen dalgın bir yaprağım
Uçuşan zamanlara gidiyorum
Kapı örtülüyor ardımdan
Bir daha seni göremeyecek miyim,bilmiyorum
Karanlık her taraf
Bilirsin karanlıktan çok korkarım
O kadar güçsüzümki anne
Her gün doğan güneşin sahte olduğunu biliyorum
Avuntular teselli etmiyor artık beni anne
Bilmiyorum, bilmiyorum,
Bu yolculukta nereye gideceğimi bilmiyorum
Başı boş zamanlara gebe hayattan
Ve bu üzerime örtülen karanlıktan
Nasıl kurtulacağımı bilmiyorum
Bu yenilgiler, bu ölümler
Benim içi mi anne
Hani nerde zaferler,hani nerde mutluluklar
Ben hiçbirini,hiçbirini haketmiyor muyum anne!