Yarın Ayın Ondokuzu Şiiri - Oğuz Alp Yüksel

Takvimden bir yaprak daha eksildi bugün,
Yarın ayın ondokuzu,
Ve yalnızlığa terk edilişimin ondokuzuncu günü,
Mektupların kesildiği, öpücüklerin son bulduğu gün,
Yarın ayın ondokuzu,
Penceremden esen çığlın bir rüzgâr,
Ne olur ki kokunu bana getirse,
Bir yorgan gibi üstüme çöken gecenin karanlığı,
Çıkarsa seni karşıma ne olur ki!
Ne olur ki!
Bitse artık bu hüsran dolu günler,
Koparılmasa takvimin yaprakları,
Kurumasa sevda ağacının dalları,
Yarın ayın ondokuzu,
Kupkuru tam ondokuz yaprak,
Tütünü dağılmış tam ondokuz sigara,
Ve bu ondokuzuncu şiirim,
Ne olur ki!
Mısraların arasından çıkıp gelsen,
Bekletmesen beni gece yarılarına kadar,
Bomboş kâğıtlarda aratmasan teselliyi,
Gerçek oluverse o perili masallar,
Ne olur ki!
Bitse artık kalbimi sızlatan bu acı,
Kanatmasa kan kalmayan yüreğimi,
Bıktırmasa yazmak isteyen elimi,
Ve yarın ayın ondokuzu,
Peşinden gelen nice ondokuzlar,
Takvimden kopacak, gönülden düşecek,
Daha nice ondokuzlar,
Ne olur ki artık bitse
Vee seni bana verse.