evin bir köşesinde
çekilmiş mahsenine
isyanın ötesinde
kızıyordu kendine
hapsolmuştu sözleri
hüzünlü vede üzgün
ağlıyordu gözleri
konuşmak ah ne mümkün
söylemedi tek bir söz
sadece bakakaldı
ayrılık eyledi köz
endişe arda kaldı
yazısına kaderin
sözü yoktu diyecek
arkasından yarinin
bir ömür bekleyecek
elbet döner geriye
sevdiği gurbet elden
ya nasip olmaz diye
korkusu var ecelden
Kayıt Tarihi : 28.4.2008 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!