Yarın Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Anılar, anılanlar, sananlar, sanılanlar
Bir devirden diğer devre salınanlar.
Şu ve bu haktır diye üst üste koysalar,
Karınlar tıka basa olsa, gözler doysalar.
Hangi çarkın öğüttüğü günaha bakılmadan;
Hangi devrin ganimeti olduğu sorulmadan…
Getirip de en büyük değerleri heybetle,
Tıkınıp da gasp etseler gözler önü ibretle…
Yaşanabilir olay ne ve ne kadardır altmış yılda,
Bilmem bir o kadar üstüne ekle utanma yığıl da…
Her anını her saniyeni dolu dolu yiyip bitir,
Dön de geriye bak şimdi, dünden neler yitik.
Dün yüklendikçe bu yükü bağrına yüklerden,
O kadar ki taşınamaz bir gururla büyüklenirken.
Ve işte bugün yükünü son gayretinle sürmektesin,
İste ki omuzlarına daha çok, daha çok yük eklensin.
Dünden getirdiklerinin bugün altında ezilirken,
Ve Yarının sinsice yaklaştığı böylece sezilirken…
Toparlan ey gafil! taşıyamayacağın yük altında,
Ezilip kalmayasın yarın, güvenme yalan tahtına…