Yarın Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

YARIN
Ey kaybolmuş umudum
Kaybolmuş çocukluğum
Yıpratma kendini, dağıtma benliğini
Ne dedin de olmadı ki
Ne istedin de olmadı ki
Çoğu şeyi istedim çoğu şey olmadı
Bugün yarından iyidir dedim yarın dünden kötü çıktı
Ey umudum ey kaybolan çocukluğum
Yarın olmazsa ertesi gün
Ertesi gün olmaz yeni bir yarın var.
Hem ağaçlar, kuşlar, böcekler, çiçekler
hepsi aynımı ki
İnsanların da hepsi aynı olsun
Biraz keder biraz intizar
En cıvık yumurtayı bile pişirir
Sen yeis oldukça
Sinirin zihninden taşırır
Pes ettikçe gazabın yüceleşir
Umudum dedik ya umudun erir
Yarın var yarın!
Karanlık gecelere umut olan
En kötü günlere kurtuluş sayılan
Her intizar eden güne yaklaşan
Ey umudum ey kaybolan çocukluğum
Biliyorum şurada bir yerdesin
Sen hep şurada kal
Kaybolma
Arayınca bulmakla ugraşmayayım
Hem bilirsin
Her şey için çok uğraştık seninle
Birazcık daha intizar edelim
Ne olacak ki
En kötüsü
En kaçınılmaz olan ölüme bir gün daha yaklaşmış oluruz
Yarın!
Bir gün gider
Bir gün kalır,
Ölüme!.