Yarın Şiiri - Bilal Karaman

Güneşler gidiyor aynalarda
Kendini çıkartmaya çalışıyor kadın
İçindeki yangından

Eskimiş bir bakışla
İsyana çağırıyor ezberindeki şarkıyı
Parmaklarının arasında ruj bulaşığı sigara
Güldükçe gülüyor ağız dolusu
Güldüğünü sanıyor
Dişiliğini hatırlıyor
Tarıyor saçlarını
Elini çantasına atıyor
Geçmişi karıştırıyor hırsla

Duvara dönüyor
Niye yaşlanmıyor diye çatıyor kaşlarını
Dudaklarını büküyor
Susalı çok oldu konuşmaz diyor

Kendini görmek için
Yürüyor sokaklara
Parklar uyanık
Işıklar aynı

Banklara eğiliyor
İnanmayın diyor
Düşlerime geceyi yorgan ettiğime
İnanmayın kanımın kıpırdamadığına
İnanmayın size benzediğime

Ben sevişmelerden geliyorum
Sevişmeler kuytu köşelerde
İntihar çıkartan
Acıları kesen sevişmeler
Pişman etmeyin beni dünyaya geldiğime…