Gün geceye yavaşca bırakırken kendini
Özgürce,
Ve ay ışığı parlayıp semayı aydınlatırken
Tüm gücüyle,
Ben,
Ne sana bırakabiliyorum kendimi,
Ne de bir ertesi güne.
Ben bugün varım sadece
Yarın,
Kimbilir hangi depremlerle uyanıp
Hangi göçüğün altında
Bir soluk için hayata gülümseyeceğim...
Kayıt Tarihi : 4.11.2012 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!