Yarım Şiir Şiiri - Nermin Altındağ

Kaç deprem yerinde sabahladı gözlerim
Kelimelerim
Kaç karanlık gecenin şahidi
Yersiz ve yurtsuz
Bir sokak lambasının
Altında
Kaybolmuş sessizliğim
Ey deli yanım
Del sinemi, yaram kanasın
Tutarken ellerimi kaçırdığın gözlerin
Gözlerin
Kaç yorgun gecenin şahidi
Beklesem
Bir gün
Gelir misin?
Beklesin düşlerim
Elbet bir gün
Gideceğim…

Heybemde
Bozkır tınısı, deniz dalgası
Birkaç bozlak, sapı kırık bağlamam
Parmağımda ziller
Ve dansını hiç bilmediğim sirtakiler
Horon tepiyor güneş yüzlü köylüler
Ağır aksak hayatlar ve zeybek ağıdı
Parmağımda afroditten kalma paslı yüzük
Eros miras bırakmış kırık yayını
Yakutilerin avuçlarında saklı ağustos sıcağı
Uçsuz bucaksız çöllerde uçurduğum gümüş hörgüçlü develer
Yağmur duası sıcak gecelerde
Zemheride çığ korkusu
Şaman ayinleri
Kızılderili şarkıları
Che’nin fotoğrafı
Danimarka sarayından kalma bir kanlı hançer
Eflatun güller ve parmaklarıma senden bulaşan maviler
Ondört asırlık kavgam
Mutlu zamanlara dair ışıltılar
Ve dualar
Belki birkaç damla yaş
Biraz hasret
Düşlerimde uyuttuğum kara gözlü çocuklar
Hiç söylemediğim ninniler
Ve hiç yazmadığım şiirler
Biraz sevdam
Ama en çok da umut
Yakamı silktiğim geçmiş
Merak ettiğim gelecek
Küllerini bir şişede sakladığım günahlar
Ve yeşil ipek eşarbım
Seccadem
Ve tesbihim
Arkasında saklı
Dualarım
Tanrım! Beni affet…

Kaç puslu gecenin kavgasıdır bu
Dağlarından kurtlar inen bozkır şehri
Ömrümü koynumdan çalan soğuk memleket
İzin vermeyeceğim artık fırtınaların küllerimi savurmasına
Gelinciklerin zaten hiç benim olmadı
Umut çiçekleri açacak ırmak boylarında
Belki birkaç sevda şiiri dökülecek kalemimden
Sonra seni bekleyeceğim desem
Ve
Beklesem
Bir gün
Gelir misin?
Beklesin düşlerim
Bir gün elbet
Gideceğim…

Say ki yılların kimsesizliği bu
Cehennem korkusu, kor alevler
Duysun artık sesimi koca şehir
Sarayburnundan indirdim denize yelkenlilerimi
Köprü oldum iki kıyı arasında
Serin sular içimi ürpertirken
Çiğnensin ve yok olsun istedim hamlıklarım
Kayboldum Dolmabahçede asırlık çınarların altında
Hâlâ yangın, hâlâ çorak yüreğim
Beklesem
Bir gün
Gelir misin?
Beklesin düşlerim
Bir gün elbet
Gideceğim…

Yol vermeyin dağlar, geçit vermeyin
Uçurmayın kuşlarımı, kervanlarımı geçirmeyin
Küsmüşüm de haberiniz mi olmamış
Siz bana gelmeyin, ben yolumu bulurum
Çıkarım yücelerinize mavi gökyüzüne dokunurum
Bir hemzeminde, kara tren altında bırakırım
Sonra kimsesizliğimi
Yıkılsanız da ve altınızda kalsam da
Üstüne bastığım hayat savursa da parçalarımı
Doğan her yeni günle yeniden dirilirim

Yeter ki
gözlerin
hep gülümsesin
Desem ki
Bekleyeceğim
Belki bir gün gelirsin
Ne olur
Beklemesin düşlerim
Bir gün gideceğim………