Kendime hep yalan söyledim,
Yalnızlığım,
Yarı yolda kalmışlığım…
İçim kan ağlıyor,
Hayat saklanmıyor..
Yetişemedim, yarım kalan rüyalara,
Kendim inandım, söylediğim yalanlara…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kendime hep yalan söyledim,
Yalnızlığım,
Yarı yolda kalmışlığım,
İçim kan ağlıyor,
Hayat saklanmıyor..
Yaşansada, yaşanamasada,
Gülsende,ağlasanda,
Yansanda,inanmasanda,
Bulsanda,sevmesende,
Belki bir saniyeye sığdı,
O kadardı kabulleneceksin,
Benimdi her şey…
Yalnızca bana ait,paylaşılmaz…
Duvarlarım,satırlarım,dert ortaklarım…
İyi ki varsınız yoksa bende
Kaybolurdum yalnızlığımda…
Yer yüzünde kaç kişi kendine bu konularda yalan söylemiyor ki. Bazen umut diye sarılmıyor ki hayallerine gerçek olmadığını bile bile.
Çok anlamlı bir şiri okudum. Yüreğinizdeki hüzünlerin bir an önce dağılmasını diliyorum.
Saygılar yüreğinize
Perdeyi ben hiç açamadım…
Oyunları hep başkası oynadı,
Gülmek istedim hep gözyaşı oldu…
Diline saglık
uzun yazmışınız gözüm yoruldu
Kendime hep yalan söyledim,
Artık asla söylemeyeceğim
Yüreğine sağlık
Saygılarımla
O yalanı sadece sen söylemedin Üstad;Şiirinizin her dizesi hayatımızdan kesitlerle dolu.kutluYORUM Yüreğinizi....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta