Bırakmadılar,
kırılacak ne varsa kırdılar.
Bizi tuzla buz,unufak ettiler.
Şimdi yalnızlığımın kaydını tutuyorum.
Acı,daha da acı oldu gözümde.
Ve sözler daha sert iniyor yüreğime.
Kalbimde Ağustosun sıcaklığı değilde
şubatın soğuğu yatıyor.
Genzimi yakan bir yağış var.
Sensizlik yağıyor gökten.
Şu sıkıntı,ne kadar da düşkün bana.
Hep benimle,hiç eksik olmuyor.
Sustukça eksilen korkularım var.
Anlatmak istesemde anlatamam.
Sen yinede,
sessiz gelişimden anla olurmu?
Yedi gün sensizlikle savaştım.
Sekizinci günde yenildim.
Düştükçe patlayan mayınlar,
kalktıkça acıyan yaralar,
Yıkıntılarımın gelgitleri,
fazlasıyla yordu beni.
Çok sevdim seni .
Bıraksaydılar,
daha da çok sevecektim.
Ama ..
Bırakmadılar!!
Kapatamadığım bir borç gibi
yarım kaldı sevdam.
Kayıt Tarihi : 20.8.2018 12:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!