Yarım Kaldı İşte Şiiri - Kemal Diler

maviye yeşil çalan
şirin bir köyünde karadenizin
merhaba dedi dünyaya
altmış dokuz eylülünde
.
ölümle pençeleşti daha ikisinde
ciğerlerinin öte yüzünde
bronşitin izleri kovalar
o kaçar
.
beşinde ikinci kez hissetti
ölümün soğuk nefesini ensesinde
bir şerit gibi geçti çocukluğu gözlerinin önünden
birkaç saniyelik izdüşüm
ıskaladı yine anasını satim
hayal gibi bir tokat kıçında
balkonundan düştüğünde evinin
.
dayak yedi anasından cehalete dair
çocuk yüreğini
yoksulluğunu
bir de yalnızlığını koydu önüne
hayal meyal geleceğini düşledi
çivili ok attı tosbağaya
kedisini öldürdü ambarın önünde
kara buz çalan bir kış akşamı
sorgusuz geldiği dünyayı sorgularcasına
içindeki depremi yıldızlara ulaştırdı
ağladı
yüreğinin derinliklerinde
hiç ağlayamadığı kadar
.
dokuzunda camiye gönderildi
sübhanekeden başka dua öğrenemedi
kaçtı
sanki çocukluğundan
içindeki benden kaçar gibi
bilinmeyen serüvenin başlangıcnda
bozkırın ötesinde kıraç topraklarda
sürüsünü otlattı yaylalarında
geçit vermez ormanlarında köyünün
eşlik etti martılara sürek avında
.
ondördünde ayrıldığı köyünden
yatılı okuduğu liseden
edebiyat etüd ettiği üniversiteden
Jean Paul Satre Camus La Fontain
büyük itirafçı Jean Jack Rousseau
Gorki Dostoyevski rusyadan
büyük ustalar ona yön veren
ölü ozanlarla yattı sahiden
Platonun yasaları kadar derinden
ilk kez tuttu bir kızı elinden
akşam güneşi yıldızları
doksan sonbaharında intihar sonrası
ölümden döndüğü şafak vaktini
yarım kalan anılarını hatırladı
yılgınlığın ötesinde
.
kum tanecikleri kum saatinde
ayrılşığın acısı yüreğinde
yağmur damlacıkları pencerede
uçan kuşun kanadında süzülür gider zaman
sonsuzluk denirse gök kubbeye
yarım kaldı yarınlar
öylesine işte

Ocak 1998