Yarım Kalan Yazgı Şiiri - Efe Güngör Gül ...

Gözlerine yitip giden bir zaman bıraktım
Ellerimle umutlarımı tek tek söküp attım
Semaya serdim o pürmelâl bakışlarını
Yıldızlardan topladım o incecik saçlarını
Yakamda biriktirdim hasretin tomurcuklarını

Sen hâlâ anlayamadın, hangi yürekten gelir o ses
Henüz bir tokat gibi inmedi yüzüne aşk
Ceplerinde taşımadın sevda yüklü bilyeleri
Avuçlarında tutmadın senin için akan giryeleri
Söndü, sonsuzlukla yanan gönlümün tek feneri

Gölgene sığındığım günleri unuttun, değil mi
Yetim düşlerimi çoğalttın hüzünlerle
Kanattın içimde, solgun bir hatıra gibi kalan izleri
Gönlümü saramadın sana yazdığım şiirlerle
Artık kelimeler de yetmiyor kalbimi onarmaya

Biliyorum, senin yolun benden geçmiyor artık
Ellerimden kayıyor, tutamıyorum zamanı
Hatırlamıyorum bile seni gördüğüm o son anı
Ve artık anlıyorum, bazı kayıpların benle kaldığını
Sessizliğe sığındıkça, içimde bir şeyin hâlâ yandığını

Öğrendim bazı hikâyeler yarım kalmaya yazgılıymış
Kapanmayan yaralar sessizce kanarmış
Bir gölge gibi uzar, içimde büyürmüş eski düşler
Ve insan, en çok tamamlayamadığı cümlelerin içinde kaybolurmuş
Bazı vedalar, aslında hiç söylenmemiş son sözlerle
olurmuş.