Yarim İstanbullarda Kaldı

Zincirin en sıkı halkasındayım
Dar ve küflü hapislik içinde yani
Yani göğsüm uyuşmuş
Hayal anında yıkılan hayal
Beklemek...
Beklenen...
Yarim İstanbullarda kaldıdır namelerde
Ama yarim İstanbullarda kaldı

Zikir... Adın hep ağzımda
Fikir... Yüreğin hep aklımda
Şükür... Aşkına hep bağrımda
Kelepçesiz esaret nefes alıyor
Verirken serbest bırakmıyor beni
Çaresizce şarkılar dinlemek istemiyorum
İstemiyorum bir gülü yerde
Ve yapraklarım dökülmüşken
Bir gül gibi yere serilmek istemiyorum

Elim, kolum, dilim hep kabul
Yedi yangın, yedi bin yıldır içimde yanıyor sanki
Yanacak, yanacak düşecekler içine
Ben bittim burada
Ötesi yok! Adım atmak yok!
Kalmak var, ilerisi yok

(17:37)
(CUMA)
(26 Kasım 2004)

(Akyazı)