Yarım Bir Adam. Şiiri - Taha Yavuztürk

Hislerim kansermiş
Dermanıda tabibide yokmuş
Hergün bir kefen giyiyorum içime
Teker teker gömüyorum hislerimi,
Kalbimin gül kokan odalarına.
Hislerime gıyaben ben varmışım
Ama yarım kalmışım.
Bir ayrılık değil bu yarım kalınmışlık
Kazma kürek elimde bekliyorum vakti
Aylar geçiyor da, geçmiyor sensizlik saati.
Çaresiz bekliyorum ebediyeti
İçimde kopacak olan kıyameti
Sen gömüldün kalbime habersiz
Ayak dibine gömüyorum hislerimi
Çünkü vasiyeti buydu sevginin
Sensiz yaşayacak sevginin, taştan farkı olmazmış öyle derdi korkularım
Sahi bi o sağ kaldı içimde
Ve hiç ölmeyecek galiba
Korkacağım her zaman karanlıktan, sensizlikden.
Ve hep yaşayacağım batan güneşin ardından karanlığı
İçime gömülen aşkın sensizliğini
Aynalar bir düşman gibi bu sıralar
Ne vakit baksam nefes alan bir ceset selamlıyor beni,
Dudaklarında bir acı, gözlerindeki özlem ve ellerinin titrekliği ürkütüyor beni
Ne vakit baksam aynaya yarım bir adam görüyorum
Yorgun gözleriyle süzüyor beni,
Ve sürekli tekrir halinde;
Ölüm ve sensizlik
Ölüm yaşatmazdı sensizliği,
Sensizlik yaşatıyor ölümü...