Yarım Bile Kalamazdım Şiiri - Celal Bahar

Her yeni güne başlarken...
Artık geçti, unuttum diyorum.
Zaten hiç sevmemiştim,
Zerre kadar istememiştim.
Kurtuldum işte daha ne!...
İyi oldu çekip benden gidişi.
İsabet oldu apansız terk edişi...
Öylesine çıkmıştı zaten karşıma.
Bir tesadüftür girmişti hayatıma.
Bu yaştan sonra uğraşamazdım aşk ile.
Sevmekmiş, sevilmekmiş bunlardan bana ne.
İş mi yani açıp resmine bakmak saatlerce.
İş mi içten içe ağlamak günlerce,
Rüyalarda buluşmak gecelerce.
Yok yok iyi oldu diyorum,
Beni yarım bırakması,
Bir yarımı söküp benden alması.
Sonra aynanın karşısına geçiyorum.
Kendi kendime uzun uzun bakıyorum.
Gördüğüm suretten ben bile korkuyorum.
Zira sensiz hiçbir şeye benzemiyorum.
Bende güzel olan ne varsa sende kalmış.
Bana kalanlar ise işe yaramayanlarmış.
Bu haksızlık diyorum isyana giriyor.
Eyvallah diyorum zoruma gidiyor.
Susuyorum bende ve oturup yazıyorum.
Sonra da aynı şeki tekrarlıyorum.
İyi ki gitti diyorum,
Gitmese kalanlarımı da kurtaramazdım.
İyi ki gitti,
Öyle büyük bir fırtına koparmıştı ki,
Gitmese yarım bile kalamazdım...