Denize bakan banklarda bıraktım gençliğimi.
Bazen bir ikindi ezanıyla çocukluğumdaki o masum çocuk oldum.
Ruhum, ellilerini devirmiş biri gibi,
Bezgin, yorgun, yavaş.
Sanki bu dünyada bir değil iki hayat yaşamış gibi.
2 kişi, 2 hayat, yarım bir ömür...
Kâh dolmuş deniz dalgasıyla ömründekilere,
Kâh boşalmış kırık bir testi gibi olmayanlara, olamayanlara...
Kayıt Tarihi : 15.9.2021 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!