' Dağınık saçlar gibi perişansın.
Yoksa seni böyle perişan kılan sevgilin mi var? '
Mavi bir gökkuşağı altında,
Ya da zifiri bir karanlık şafağında,
Bir yıldız kayması gibi sessizce...
Ve ağlamaklı gözlerle
Geçeceğim evinin önünden...
Seni sevdiğimi
Hiç kimseye söylemeyeceğim
Bir seni düşleyeceğim
Gündüzler ortasında
Bir seni yanı başımda...
Yine de vefalım,
Seni sevdiğimi
Hiç kimseye söylemeyeceğim
Bir zemheri ortasında
Buz yerine
Seni koyacağım yüreğime
Gözlerim seni arayacak
Dar sokaklarda...
Sonra ferahlık bulsun diye
Dilim hep seni haykıracak
Ellerim tutmak için
Kaybolan düşlerimi,
Kim bilir kaç asır çabalayacak?
Yine de vebalim,
Seni sevdiğimi
Hiç kimseye söylemeyeceğim
Bir ikindi rüzgarıyla
Sokak ortasına savrulmuş,
Yarı yeşil yarı buğday sarısı
Talihsiz bir yaprak gibiyim
Aklım firârda...
Gönlüm param parça...
Yine de sen yoksun yanımda
Yarı yeşil yarı buğday sarısı gibiyim.
Kayıt Tarihi : 10.9.2006 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!