Yarı Uykulu Şiiri - Erdal Ceyhan

Çocuklar büyüdüler
Kazık kadar oldular
Oldular da ne oldular
Ne şiirden anlarlar
Ne de kesilen bir
bilekten kanın
nasıl aktığından?

Ben büyüdüm de ne oldum
Hala anam ağlar
Sabah 8-5 mesaisinde
bir türlü şu işten
emekli olamadım.

Olsa olsa bıktı bu kova
her gün dolup boşalmadan
bir gün gelecek hepimizi
Kovacaklar bu dünyadan.

Bir soru işareti gibi yaşadık
Şimdi bir ünlem işaretiyiz
Nerede bunun noktası, virgülü
Nerede bunun şarabı,zevki,sümbülü.

Yarı uykulu yarı sarhoş
Başımız bir hoş bir hoş
Vay bre zartino
Zaten bu iş bizden geçmiş.

Aman be çekiver kuyruğunu
Dünya Ali Sait'e kalmadı
Bize mi kalacak!