Yarı Tok, Yarı Aç! Şiiri - Seçil Karagöz

Kuru ekmek bile yemeyen çocuk
Okula gidiyor, gözyaşı boncuk!
Bir bardak su ile açlığı yitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

Baba işsiz, anne hâliyle aciz
Yoksul ya, sıfatı sırıtır ‘naçiz’
Elde avuçta yok, sorunlar bitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

Yarı tok, yarı aç insanlar da var
Yaradan onlara en hakikî yâr!
Tok, acın hâlini anlamaz, bilmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

Çamurdan, kerpiçten evde yaşarlar,
Yerde minderleri döşek yaparlar!
Çilesiz gün hiç yok, işler rast gitmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

Bazen konu komşu yardım getirir,
Günü kurtarmaya anne yetirir!
Baba hasta, işsiz, yüzü hiç gülmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

Milyonlar bu hâlde, sürekli artar
Varlıklı parayı kantarla tartar!
Zaten yaşamayan yoksul hiç ölmez;
Tencere kaynamaz, baca hiç tütmez.

22.09.2022