Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Çeşitli içerikteki yazılarından sonra şair yönünle tanışmış olmak güzel. Şiirlerinide yazıların gibi zevkle okudum dostum.
Tek kelimeyle Tebrikler.
karşılıklı konuşma ve iç hesaplaşması gibi geldi bana..doğanın getirdiğini ,suç işlemeden yapılan tek duygu sevgidir..anlamı derin, girdabı hazin duygulardır..felsefi açıdan inceleyecek olursak, mükemmel bir hesaplaşma ...kutlarım şiirinizi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta