Bunca şey yazdım ağrıdı gözlerim,
Geldi de bahar açtı badem çağla,
Aylar geçti de geçmedi sözlerim,
Ağla kahverengi gözlerim ağla!
Yazdım ben başak gibi dolgun yazı,
Kalsın istedim zihinlerde izi;
Üzdü yine de yargıcılar bizi.
Ağla kahverengi gözlerim ağla!
Kokusunun resmini yapsam gülün,
Sesini çizsem dalına bülbülün,
Yine fermanın yazarlar ölümün.
Ağla kahverengi gözlerim ağla!
Düşer güneşten sözüme bir ışık,
İçse de bu sır ışığı her âşık,
Çizer üstünü yargıcılar sık sık.
Ağla kahverengi gözlerim ağla!
Yargıcı yargılanıncaya kadar,
Gökte yıldızı sönünceye kadar,
Güçsüz hakkını alıncaya kadar,
Ağla kahverengi gözlerim ağla!
Yaz!Sözün özünü anlayan bilsin,
Çiy gibi gönül toprağına salsın,
Ayın on dördü gibi yüzün gülsün ,
Kahverengi gözlerim sus! Ağlama!
Kayıt Tarihi : 21.3.2022 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!