YÂRE NAĞME
Mahşer renkli ruhundan, paya düşen ganimet
Haraç mezat zulûmdür, gam estirir metanet
Ah bu gönül bilmem ki, sevinç serinliğiyle
Ne vakit nefeslenir, vuslat derinliğiyle
Anla ki Ey! Sevgili, amelin verdiği el
Seni en son deminde, tutacak olan ecel
Süha yıldızı parlar, döndüğün her bir yönde
Işığına müptelâ, İnan kalmaz bir sönde
Gece yüzlü mezarın, zelil dibinde bile
Bin şavkımı sunarım, olmasa sende hile
Yâdın bu günüme eş, günüm azapla kardeş
Miyâdı dolmakta bak, batmakta ömre güneş
Vefaya aşk sarılsa, en koyu karanlıkta
Fayda etmez gözlere, göremez viranlıkta
Pranga vursam an’ a, zinciri otağına
Başım vuslat dumanlı! yaslanırım dağına
Kayıt Tarihi : 19.2.2011 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!