Yare Gitmek İstiyorum Şiiri - Serpil Koçar

Yare gitmek istiyorum bu günlerde,
Yüreğimde hasreti, özlemi büyüdü;
Kanatlanıp uçmak istiyorum yare doğru,
Varmak istiyorum sevdiğimin diyarına.

Ateş düştüğü yeri yakarmış amansız,
Yüreğim yanıyor ateşlerde özleminle;
Eksiğim, hasretin büyüdükçe içimde,
Özlemin sardı yine tüm benliğimi sevgilim.

Sıla da kaldım ben sensiz,
Hasretin yaktı, kavurdu yüreğimi;
Kör bir gecenin karanlığındayım,
Vuslat ne zaman bilinmez sevgilim.

Gurbet elde haber beklerim senden,
Sabırla, dua ile günleri sayarım;
Yokluğunla boğuşur her gün yüreğim,
Hasretinle yanar, kavrulurum sevgilim.

Bazen yorulur yüreğim, susarım,
Geç kalmış sevdamı beklerim;
Her gün yıkılır üstüme deli hasretin,
Özleminle yanar, kavrulurum sevgilim.

Hasretin gölgesinde günler geçer,
Her akşam seni anar, düşlerimle yazarım;
Rüzgârla savrulan yaprak misali,
Sana olan sevgim büyür, kök salıyor kalbimde.

Vuslatı cennet olan sevdiğim,
Sevdamı Allah’a emanet ettiğim;
Hasretinle yansam da kor ateşte,
Beklerim seni, gönlüme nikahladım sevgilim.

Ve bir gün kavuşacağız elbet, sevgilim,
Sabırla bekleyen yüreğim galip çıkacak;
Fırtınalar diner, geceler aydınlanır,
Sevdamız vuslatla taçlanacak, sonsuza dek seninle.