Yare çıksın her yolum Şiiri - Orhan Yılmaz

Her yerde başka nefes çekiyorum gönül
Gönül gözüyle bakarsam eğer
Eğer attığım her adım farklıysa
Farklıysa bastığım bir avuç toprak
Toprakta aynı değil, kokladığım her çiçekte
Çiçekte konan her böcekte

benim de buymuş kaderim
Kaderim gördüğümü,birdaha görmemekti
Görmemekti arkamdan söveni
Söveni duyan,dövendi yine sevenim
Sevenim gelsin bir tek ardıma
Ardıma sövenim düşse ne fayda

Her dağın ardından başka doğar güneş
Güneş gülümser ise bilesin bulut ağlamaz
Ağlmaz çocuklar gün aydınlanınca
Aydınlanınca saklanır karanlık
karanlık gizlenir bulduğu her kuytuya
Kuytuya inmez ışık güneş doğsada

Asla bakarsan yanlış çoktur doğru biri
biri diğerinden farklıysa düşündüğü
düşündüğü doğru gelmişse inadına
inadına susmak,kırmaktansa en güzeli
en güzeli hoş görmektir düşüneni
düşüneni sevki,düşünmeyenden ötürü

her ırmağın suyu aynımı akar
akarda aynı sudan kaçkez içer
içer de, sadece birkez söner
söner diye sudan mı geçer
geçer ise candan,anca susar
susar yarine kavuşunca canan

her yol aynı kapıya çıkmaz
çıkmaz yollarında kayboldum
kaybolurken bilsen neler gördüm
gördüm de ya söyleyemediklerim
söyleyemediklerim takılır şimdi aklıma
Aklıma gelmeyenlere dalsam keşke

gezer divane gönlüm diyar diyar
diyar dargelir gün gelince
gelince cana fani ölüm
ölüm inerken gözlerine
gözlerine serer hayatını
hayatını kısa bir film gibi önüne

Aşkın yurdu yokmuş meğer
Meğer aynıymış sevenin sonu
Sonu sanmaki hep mutlu biter
Biter kara sevdalar bir gün elbet
Elbet duyar alem unutulmaz aşkları
Aşklar ölmez,ölsede aşlıklar

Sormazmısın bana, onca diyar gezdin
gezdin de canan mı tatlı can mı
can mı dayanır sanırsın yare dönmeyi
Dönmeyi bıraksaydı eğer canan
Canan senden vazgeçerim ama yardan
Yardan gayrı koymasın da,alsın canımı yaradan