Yârdan Gü Gelsin Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gök kubbe yıkılmış, etraf karanlık
Dağlar, taşlar ürkmüş ! Dil avazından
Yâr düşmüş feleğin kanlı ağına
Göz gözü görmüyor. Tozdan, dumandan

Karanlık çağlıyor dal çırpınıyor
Gökten uçan kuşa hışım gelmesin
Umarım yürekler vah ile yanmaz
Tohumlar yeşersin, yârdan gül gelsin

Dert yanıbaşımda, korkmam ölümden
"Yâr" diyen, o gönül yolcusu benim
Yürekler acıtan dert duysun beni
Gün benim, yıl benim, her asır benim

Tüm güzelleri içinde taşyan
Ey fedakar toprak tut acıları
Bizi zora koyan sarp engellerdir
Elbet aşacağız yüksek dağları

YÂRDAN GÜL GELSİN

Gök kubbe yıkılmış, etraf karanlık
Dağlar, taşlar ürkmüş ! Dil avazından
Yâr düşmüş feleğin kanlı ağına
Göz gözü görmüyor. Tozdan, dumandan

Karanlık çağlıyor dal çırpınıyor
Gökten uçan kuşa hışım gelmesin
Umarım yürekler vah ile yanmaz
Tohumlar yeşersin, yârdan gül gelsin

Dert yanıbaşımda, korkmam ölümden
"Yâr" diyen, o gönül yolcusu benim
Yürekler acıtan dert duysun beni
Gün benim, yıl benim, her asır benim

Tüm güzelleri içinde taşyan
Ey fedakar toprak tut acıları
Bizi zora koyan sarp engellerdir
Elbet aşacağız yüksek dağları

Gözlerin ferinde gün ışığı var
Al güneş doğacak, çok yakın o gün
Sinip gizlenmekten utanan canlar
Mazlumlar hakkını soracak o gün

Huzurum, sevincim, çetin direncim
Koca bir ömürde emek üretim
Örse çekiç vuran tırpancı benim
Özgürlüktür benim tek memleketim

Mehmet Çobanlğlu
20.03.2025
İstanbul

Resim alıntı
Huzurum, sevincim, çetin direncim
Koca bir ömürde emek üretim
Örse çekiç vuran tırpancı benim
Özgürlüktür benim tek memleketim

Mehmet Çobanlğlu
20.03.2025
İstanbul