Yarattığın Havva'lar Şiiri - Zeki Günay

Yarattığın Havva'lara gönül verdimde,
Kaç bin defa vurup öldürdüler Allahım.
İçimdeki yaralarım kanadı hergün,
İlaç yerine zehir verdiler Allahım.

Dedim olsun elbet çıkar bir gün aşk yolu,
Yollarıma tuzaklar kurdular Allahım.
Para ev araba var mı diye sordular,
Dinin ne Rabbin kim, soran yoktu Allahım.

Senin emrin peygamberimin kabri için,
Aşkımı istedim vermediler Allahım.
Ne o kaçmak istedi nede ben kaçırmak,
Yüreğime ateş, düşürdüler Allahım.

Kime el uzattıysam kalbimi acıttı,
Kalbim bunlardan davacı oldu Allahım.
Ey yüce Rabbim mahşer günü huzurunda,
Kalbimin davasını unuttur Allahım.

Baktım da dünyada gezinen Havva'lara,
Avret yerleri aşikar, olmuş Allahım,
Ademler utandı artık Adem olmaktan,
Eski Havva'ları arar olduk Allahım.

Gördüm para için sevda peşinde koşan,
Vardır bir hikmet dedim sustum Allahım.
Kim ne derse desin kapattım dil kulağı,
Susma orucumu tutuyorum Allahım.

Bana zulmedene azap verme ne olur,
Sen affetmeyi sevensin affet Allahım.
Vazgeçtim herşeyden seni isterim seni,
Bu kulunu yanına komşu eyle Allahım.

Yıl iki bin on dokuz boşmuş kula sevda,
Hep sen oldun dertlerime derman Allahım.
Dört büyük yıldızlar süslediler rüyamı,
O sabah uyanmak istemedim Allahım.

Yıl iki bin yirmi ayağım kırka bastı,
Her günün şükrünü kırk bin artır Allahım.
Kuşun ağzında sudur insandaki ilim,
İlmin denizinde yüzdür beni Allahım.

Aşık Zeki kurban İsmail gibi sana,
Azrail gelsin boynumu kessin Allahım.
Tevbe kapısından girdim elhamdülillah,
Kör şeytanın bacağını kırdım Allahım.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY
01.01.2019 - - 01.01.2020