Yaratılışın Hikayesi Şiiri - Teoman Özgün

Yarattığını takdir etti;
Takdirini tahkim etti;
Hikmetiyle tedbîr etti;
Tedbîrini lütfüyle tedvîr etti;
Yönelmesi mukadder yere yöneltti
Onu; o da durağını aşmadı;
Varacağı yere dek de vardı;
Taksirde bulunup şaşmadı.
Buyruğu neredeyse vardı, gitti; direnmedi.
Gerçekten de bütün işler, onun dileğiyle oldu;
İrâdesi yerini buldu.Eşyanın bütün sınıflarını,
Onlara dâir bir düşünceye dalmaksızın halketti;
Bir tasarlamaya girişmeksizin yarattı;
Yaratışta, çağların meydana getirdiği olaylardan doğan,
Bir tecrübeden faydalanmadı;
Şaşılacak şeyleri yoktan var ederken
Bir ortağın yardımına dayanmadı.
Yarattıklarının yaratılışlarını iradedesiyle tamamladı;
Onlar da itâatte bulundular ona; dâvetine uydular
Onun; bu hususta ne bir geri kalan oldu,ne bir ağır davranan. Herşeyi düzene soktu; sınırını belirtti;
Kudretiyle aykırı olanları uzlaştırdı;
Birbirleriyle bağdaşma sebeplerini ulaştırdı;
Miktarları, hadleri, tabiatları, durumları bakımından çeşit-çeşit, Birbirlerinden ayrı cinslere ayırdı.
Yaratıklar meydana getirdi; sanatlarını pekiştirdi;
Dilediği gibi yoktan var etti onları, icad etti.