Saygıdeğer şair, Yıldırım Öğretmenin “ İnsan Ol “ şiirine atıfla...
Evrendeki canlılar içinde özene bezene, her şeyiyle farklı yaratılan tek varlıktır insan. Bu farklılığın en bariz özelliği akıl-muhakeme gücü ve bu gücün dil ile ifadesidir. İnsan beyniyle düşünür, yorumlar ve düzgün, anlamlı sözcüklerle dile getirir. Akıl-muhakemesini kullandığı sürece insandır. Bunun aksi hayvandan farksızlıktır. Çünkü insan dışındaki hiç bir yaratılan, duygu ve düşüncelerini akıl yürüterek yorumlayamaz, düzgün söz dizimleriyle dile getirip ifade edemez!
Bu gerçekten yola çıkarak, insanın her yerde insan olduğu unutulmamalı! Adı, rengi, kökeni ne, nasıl olursa olsun; doğanın bu gerçeği değiştirilemez! Yaratan aynı/BİR iken; yaratılan, yapıda aynı, özde farklılaşır; insan olma yetisiyle, zekâ ve becerisiyle. İşte, bu evrensel bakış açısıdır insana / insani olana gönül vermek, sevmek, yükseltmek… Boş ve anlamsız ayrımların, kıyımların girdabındaki insan, yazık ki sevgi ve muhakemeden yoksun, zavallı, kıraç bir yüreğe benzer.
Türlü renk ve yapıda yaratılan insan; insan olma paydasında, insani değerleri taşıyabilme yetisiyle özde ayrışarak, yaşam içindeki yerini / çapını tayin eder kendi ölçekleri içinde. Her insan, yaşam dediğimiz bu arenayı doğal olarak sorgular, yargılar, çözüm üretir ya da acz içinde çözümsüzlüğün ummanında boğulur.
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
BU ANLAMLI ÇALIŞMA İÇİN REFİKA HANIMI KUTLUYORUM.
İnsan Ol / Düz yazı
Kocaman...kocaman bir boşluk...Başkaca bir şey yok...Sadece anılar...Hayat, bu muymuş? Yaşanmışlıkların gölgelerinde kalakalmak...Ömür denen süre nedir bilmeden, amaçlarını gerçekleştiremeden, hep daha diye diye geçen, tamahkar olmayı bir türlü öğrenenmeyen gönle dur, diyemeden geçen günlere öyle bakakalmak...
Yok, bu olamaz hayat. Hayat, bize emanet verilen ömrü, nakış nakış işlemektir. Geride kalanlara iz bırakmaktır. Yaşadığının bir anlamı olmasıdır. Bunun için de çaba harcamaktır, pes etmeden, bittim demeden.Dünü, yarına koyup örnek mi alacaksın, ders mi çıkaracaksın her neyi yapabiliyorsan boş bir yaşam sürmemeyi hedeflemektir. Geri dönüş yok ki...Gönül kırmadan, ilkelerinden ödün vermeden, dimdik durabilmeyi bilebilmektir hayat. Sorumluluklarımız var, beklentilerimiz var, gücümüz...İşte gücümüzü biz,canlı tutmayı bileceğiz. İçimizdeki beni uyutmadan, daima ileriye yürüyeceğiz. Anne ol, baba ol, evlat ol, yaren ol...Her ne olursan ol,insan ol ki unutulmayasın. Sağlıcakla...
-
Serap Hoca
Güzel bir yazı olmuş. Kutlarım.
iki saygı deger ögretmenimide cani gönülden kutlarım,,esans dükkanına girenlerin üstü elbette esans kokarmış!!
gurbetten sılaya
selam ve dua ile
ve o pencereden herkes bakar ama her birey farklı bir görüntü görmekte ve o görüntüde yaşamaktadır....
bireyin yapacağı sadece yüreğinideki var olan sevgiyi etrafına yansıtmak olmalıdır...
böylece madden ve manen ne kendisi ne de çevresi olumsuzluk çekmeyecektir...
değerli kardeşim nefis bir çalışmaydı...
harika tespitler ve dersler içeren gerçek bir yürek okudum...
selamlarımı ve saygılarımı gönderiyorum...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta