Y/ARAR DURUR
Bir gün zamanla biter hayata dair her şey
Yitirmez umudunu, taş, kaya yarar durur
Efkârlanıp iç çeker, der ‘’ hey gidi günler hey’’
Toz toprağın için de yaşamı arar durur
Yüreği iman dolu yansır bileğe kuvvet
Doğru yoldan sapınca düşer ruha kasavet
Atisini sorsanız ne şan ister ne servet
Ah yükselir sesinden çileyi sarar durur
İnletir yeri göğü, fani alemin devri
Sarpa sardıkça sabrı, şaşırıp döner nevri
Dili kılıçtan keskin, sözler iğneden sivri
Ok’u yayından çıkmış, menzili sorar durur
Ar/gümanla vuruyor çekici sinesine
Yankılandıkça mermer eşlik eder sesine
Belliki gayesi var güvenir nefesine
Ağır gelir heybesi kendini yorar durur
Cahilmiş öğrenmemiş eğrilik de ne demek?
Eğmemiş hiç başını vermiş doğruya emek
Kafkasiyem niyetim helal kazanıp yemek
Paylaşdıkça rıskını Murada erer durur
Osman Onuktav
Kafkasi
Kayıt Tarihi : 5.3.2017 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Onuktav](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/05/yarar-durur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!