Ve...
Sen, ağustos sıcağında ellerinin
buz tutmuş gibi üşüdüğünü hissettin mi?
Senin yaran yoksa, acısını nereden
bileceksin!
Omuzlarımdaki yükün ağırlığı büker belimi,
Topuk yarası değil, yüreğime kadar işlemiş bu dert bağlar elimi!
İçimden içime işleyerek acıtıyor beni,
Ağustos ortasında, kavrucu sıcaklıkta, kış gibi...
Bedenim buz, ellerim buz!
Ama üşümüşlüğümdeki bu halimden
kim anlar!
11.08.2020
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 11.8.2020 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaralı olmak
![Gülay Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/11/yaran-yoksa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!