Yaran Bana Sızarken Gurbet

Sen yaralısın be bahar
Girdiğin bütün yağmur düşleri yol yol elveda
Sen yaralısın kuzum.. uzaktaki vadiler kadar bir de dalları kırık
Her haldesi goncalı gül
Susam tülleri her yakasına ay sessizliğini yolcu götüren kır çiçeğin
Ne kadar döner gelir diye umsan da annen sandığın bulutu
Sen yaralısın be pencerede çırpınışlarını seyrettiğim yağmur
Ve burası bilmediğn uzakların uzağı
Bakındığın bütün kuytular dibi bilmem hangi taşın altına
Hançer hançere saplanmış
Buralar akrep dilli can sızısı..Zamanı zamanında ayarsız mengene
Sıkıldıkça sıkılıyor bahtsız bir gülüş gibi
Yağıyor..yağıyor da gökler yere
Sicimlerce takatından düşen saat başı zemberek
Ve asvalta düşenleri bohçalarken yuvasına serçeler
Yaran bana da sızıyor be gurbet
Hem Anacığım sızlarken içimde

Seyfi Karaca.......Mayıs /10