Yaramızda kalsın Şiiri - Orhan Demirtaş

adın ne güzeldi senin öyle
..............GÜL diyorlardı sana
sen güldükçe yüzün açıyordu kırlarda, bayırlarda

her yer sen güzellikte kokuyordu sonra

alıyor tek tek gönlüme sürüyordum yüzünü

ve bir çocuk gibi ağlıyordum sen azaldıkça

adın ne güzeldi senin öyle, kalbimin tam ortasında

alıp alıp seviyordum yüzünü sabahlara kadar

dünya duruyordu sanki sağımda, solumda
.......................................önümde, arkamda

günün tam ortasında

yüzündü beni hayatta tutan

..........bütün karanlıkları aydınlatan

ben ise o ışığa hasret kalan adam

ellerini tutamadığım için
adını seviyordum hiç durmadan, ömürlük

adın ne güzeldi senin öyle
bazen çalgı, bazen çengi, bazen çingen-cengiyan
ve kızıl ve kıyamet
...............................bazen aşiyan

sevgili, adı güzel, kendi güzel sevgili
ey ruhumu güzelliğine yasladığım
gece-gündüz seviyorum seni
...akşama kadar seviyorum
.......sabaha kadar seviyorum
yine akşama,
yine sabaha kadar seviyorum

gece gündüz seviyorum

.... yeniden yeniden seviyorum

öylece yüzünün kıyısında kalıyorum
..............seni sevdikçe

ellerine, gözlerine uzağım ya,
.................................korkuyorum

bazen uçurumuna düşüyorum yalnızlığımın

ve sonra

saatlerce
.......günlerce, aylarca, yıllarca

içimde bağıra bağıra aşkının ateşinde yanıyorum

ey derde salanım
.........ey çokça ağlatanım

yarim, ey benim yaram

dermanı olmayan
........tabibi olmayan yaram, yarim

yanı başımın en beyazı, çok beyazı

Kederin oluyorum bazen,
bazen kimsenin uğramadığı ıssız bir istasyon
bazen, sevgin yüreğime serdiğim seccadem oluyor
aşkın ise o seccadede gece-gündüz okuduğum ayet

ey kendimi gözlerinde unutmaktan korktuğum,
söyler misin? bana, sensiz bir dakikaya kaç gün sığar

öyle ya ,
her şey değişiyor zamanla
...dünya değişiyor
...............hayat değişiyor

Değişmeyen bir sensin yar, adın, yüzün

rüyam aynı sen
..............düşüm aynı sen

sözler aynı sen kaldı
...........kelimeler aynı sen

...............gözler hala sen

ah, ne çok sevdim seni bir bilsen

sahi, adın ne güzeldi senin öyle, GÜL diyorlardı sana
bir çalgı, bir çengi, bir çingen-cengiyan
ve kızıl ve kıyamet
..............................bir aşiyan

ben ki yemin etmiştim seni sevdiğime

yüzündü kalbime sürdüğüm
………….ve beni hayatta tutan, adın

ah ayrılık, hazin sesimin kederi
……………..içimin hüznü ayrılık

ve kırılan kol ve kırılan kanat
.................ve GÜL

ya gel vereyim bütün varlığımı adına karşılık
……ya da sus veya inkar et beni

…Y / ARAMIZDA KALSIN
..........................................her şey

Orhan DEMİRTAŞ