Yaramız Kabuk Bağlamaz Benim

Maraz doğmuşum anamdan dertliyim
Yaralarım kabuk bağlamaz benim
Doğru söyle başınıza dertmiyim
Arkam sıra kimse ağlamaz benim.

Yine rahat durmuyor cerâhatlar
El pençe boyun bükmüş kabahatlar
Yaralarım kanadıkça rahatlar
Ama gizli yaram kanamaz benim

Üzerimi beyaz karlar örtmeden
Yıkılırsam ibibikler ötmeden
Azrâil gelipte beni dürtmeden
Bu dünyada gözüm kalamaz benim

'Az'ın ne çok olduğunu 'yok' bilir
'Aç'ın ne çok olduğunu 'tok'bilir
Demem, gerçi menzilini 'ok' bilir
Kahpeliğe yayım dayanmaz benim.

Şu Efiloğlu'nun yanıktır bağrı
Âb'ı hayat erbâbınadır çağrı
Gönül bağlamamın sol'unda ağrı
Sızımın telleri ağlamaz benim