Yaramaz Olduk Şiiri - Nuri Ulufer

Dost ahbapla aramıza girdiler
Gönül sofrasını kuramaz olduk
Şer edipte şavkımızı gerdiler
Üç lafın belini kıramaz olduk
*****
Başım alıp bu ellerden giderim
Gam kasavet eksilmiyor kederim
Meziyet değildir yemin ederim
Bir türlü huzura varamaz olduk
*****
Çok âlim aydını naaş eylediler
Bir zatı despotu baş eylediler
Güzel yarınları düş eylediler
Aydınlık günleri göremez olduk
*****
Çıkarsız giderdik dostun peşine
Gönül gözü körler baksın işine
Aşk ile vurdun mu sazı döşüne
Gerçeği söyleyip yaramaz olduk
*****
Dertlerim depreşir her eylül ayı
Günbegün artıyor sanki kat sayı
Tez elden unuttuk dost akrabayı
Gayrı hal ve hatır soramaz olduk
*****
Nuri'nin yüreği sığmaz bendine
Ozanları örnek almış kedine
Kırık sazı ortak olmuş derdine
Ahvalini hayra yoramaz olduk