Küçük bir çocuk kalmış aklımda
Hınzır mı,hınzır? Üstelik afacan da
Her gün salıncaklar kurar
Akan derelerde yunar
Şarkılar söylerdi bağıra,bağıra
Bir gün elini keser oynarken
Bir gün ayağını burkar koşarken
Minik papatyalar toplayıp
Usulca saçlarına takardı
Oyun evi ağaçlardı afacan kızın
Tırmanırdı ta...en yükseğe
Rüzgar esti mi çılgınca eser
İşte o zaman korkardı
Saklanırdı,en kuytuya
Kahve gözlerini kapayarak
Kelebeklerle konuşur,
Uğur böceklerini uçururdu
''Uç,uç böceğim''derdi
Bir de en çok istediğini dileyerek
Sahi!
Ne vardı hayalinde?
Neler düşlerdi?
En çok neyi isterdi?
Ağır kömür ütülerini alır
Her gün hayallerini ütülerdi
İncir ağacının dalı kırılıp,
Isırganlar içine düştüğünde
Belki de
Onu en çok ağlatan..
Gerçeklerdi.
''küçük bir kız çocuğu şimdi yüreğimde,kapanmış durmadan ağlayan''
Nevin ÖzveriKayıt Tarihi : 1.4.2006 02:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeni Başhekim akıllandığımı sanıyor yakında taburcu edecekmiş beni...dışarda hayat nasıl ki..
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (15)