Seni bazen neye benzetiyorum biliyor musun?
Sanki hiç durmayacakmış gibi kopan bir toz fırtınasına…
Çünkü sen bazen en ufak rüzgârı, şahlandırıp kasırga yaparsın,
Dünyanın bir ucundan diğer bir ucuna.
Düşündün mü hiç, sen istesen neler yaparsın?
Beni benden koparıp alan acımasız,
Düşlerimi kaldırıp havada taklalar attıran akrobat sen,
Bir tebessümünle, dünyayı boynuna kolye yapar takarsın.
Ama unutma yaramaz sevgilim, sakın ha sakın unutma,
Kahrolası birisi çıkmış etki tepki prensibini çıkarmış,
Esip gürlerken aman kendine hâkim ol, ölç biç.
Çünkü lisede umursamadan okuyup geçtiğin bu prensip,
Gürül gürül akan, bu bencil dikta hayatını,
Contası yıpranmış, eski bir musluktan akan damlalara çevirmesin şip şip…
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!