Annem, küçüklüğümü soran herkese "yaramazdı" derdi.
Şimdi anlıyorum, evet annem, küçükken yaram (azdı.)
Şimdi ise yara, yarayı doğuruyor.
Düşe kalka büyüdüğüm bu hayatta,
Hep bir ayakta kalma mücadelesi veriyorum.
Sen olsan, tutardın ellerimi, bırakmazdın beni.
Şimdi sol yanım acıyor, anne...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta