Yaralı Kuşuyla Kuyu Da Kalmış Hasret

Senliliğe hasret beni,sensizliğin alıp götürdü,
Hasretliğine gebe beni,yine sensizliğin düşürdü.
Sevgini sakladım denizde amadalgalar götürdü.
Bir ben vardı sende,bir de sen vardı bende,benden düşündürdü....
Bir farklılık vardı sende,aslında herkeste olan ama benim yalnızca sen de gördüğüm bir SEN!
Farkında olmasanda; içimdeki senlilikti,
Sebepsiz sansan da birçok şeyi,sen de gizliydi,
Aslında olan ve herkesi kaplayan eksiklikti,
Çünkü; onun asıl olan dosthane yurdu,'sen'gönülhanesiydi.
Vuslatı bekleyen yaralı kuşlar misali mahsun ama güvercin misali sevgileri kanatları altına alan ve uçuran bir rüzgar! İşte yar; seni çok kırsa da üzse de aslında o seni çok seviyor! Göstermiyor belki de ama senliliğini içine öyle bir hapsetmişti ki dışarı vurmaya korkuyor! Öyle bir özlem çukuruna düşmüş ki gönlü; vuslatın gelip çekmesini bekliyor.Gel artık yar; vuslatıma vesile ol da gel! ! !