Olmassa öfke ve kin insanlarda,
Acılar olmazdı yaslı günlere gebe,
Ürperten insanı felaketin acıları,
Keşke düşmeseydi kalbin derinliğine.
Yaralı kuşlar gibi yalnız ve sakin,
Yaşamın karanlık dehlizlerinde.
Savrulur gideriz bir meçhule,
Ömrümüz yetersiz kalır amaçlarımıza.
Sevmeyi bile öğrenememiş biçare,
Kalbimiz bencillikten kapalı başkasına.
Vermeyi hiç bilmeden almayı isteriz,
Hırpalanır paralanır yaşarız yüzsüzce.
Gün gelir beyazlanır saçlarımız,
Gerçekler hayal olur ömür düşe dönüşür,
Aynalar kaçınır olur çirkin duygulardan,
Kalplerde ne sevgi kalır ne hatıralar.
Hayat bir kısır döngüdür dalga dalga,
Kah yükselir kah alçalır sel gibi.
Dostlarımla dost düşmanımla barışık,
Her nedense hem barışır hem küseriz,
Zaman akıp giderken beyhude,
Ne kesere sap oluruz ne Rap’pa kul.
Beklenen ümitlere karlar yağar bora olur,
Ne yar kalır somut ne yaren toz duman olur.
Durmuş Karabağlı
Kütahya-2009
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta