Yaralı Kalbimin Dili Şiiri - Güven Tekin

Az yağmurlu, az puslu, hava gibiyim.
Uykum var, uyumak istiyorum, sonsuza kadar.
Kanımın her damlasını, gökyüzüne doğru vermek istiyorum.
Yağmur olup yağsın, yeryüzüne.

Nur olup düşsün, cennet bahçesine.
Cehennem ateşinde, yansın yüreğim.
Sessiz, sedasız, kimseler görmeden.
Yanan yürek ağlar, acı dolu yüreğim.

Dünyada bir ağaç kalmamış.
Heryer susuz çöl olmuş, yüreğim gibi.
Sadece hüzünlüyüm, birazda kederli.
Ateşe verilmiş orman gibi, yanıyor yüreğim.

Bütün canlılar, içinde can verirken.
Kül olup, gidişine bakar gibiyim.
Leyla ile mecnun masaldı, hayaldi.
Benim aşkım gerçekti, masal değil.

Kim sevebilir seni, benden daha çok.
Seni senden çok severken.
Yüreğimi ateşe verip, çekip gittin.
Kalemimde mürekkep bitti, sen gelmedin.

Duvarlara anlattım, onlar dile geldi, sen gelmedin.
Geceler, gündüze karıştı.
Sen gelmedin..
Ömrüm bitiyor bak, geleceksen gel artık, gel....