Yaralı Kadınlar Şiiri - Sandra Şentürk

Yaralı kadınları sevin diyen şairin eline, verin iki yara kabuğu ,
Otursun sevsin ..
Sevmeyin yaralı kadınları kardeşim...
Beceremiyoruz işte ..
Veya hitap etmiyor yürekçemiz yüreğine..
Kadın yarasını seviyorken,
Yeni bir yara armağan edip
defolup gidiyoruz ..
Döke saça seviyoruz ,
Yıka yıka ..
Ego tatmin ede ede ..
Duygularının kırılmamış
kemiklerini de kırıyoruz ..
Hem senden tonlarca bencil duygunu istemiyor ki ...
Yürek yara bere içinde ,
Kendi derdine düşmüş ..
İçerde çığlık çığlığa bir kız çocuğu ..
Dizleri dermansız ,ona diz ol ,
Merhamet çınarı ol ,
Huzur sokağı ol ,
Omuzunu şefkat yastığı yap
dinlenir göz kapaklarını
babası gibi ...
O konuşsun, döksün içini ..
Dinle .. Sus ve dinle ,
Bırak çok konuşsun ,
Kurban ol çenesine,
Ama sevme.
Sevdiğini söyleme.
Çok seviyorsan ,
Aşkından deliye dönüyorsan ,
Ona bir iyilik yap ..
Yakından şefkatini ver ,
Altı kısık cümlelerle uzaktan sev ..
Şunu da aklından çıkarma ;
Bütün yaralı kuşlar
bir gün uçarlar ..
Sevme ....

Aze Jankat