Yaralı Ceylan Şiiri - Mahmut Kasapoğlu

Yaralı ceylan şehrin ortasında
Gözleri kan ağlayan çocuğun duası
Gökyüzünde yitik bir umut parçası
Düşüyor yavaşça toprağa

Sesiz çığlıklar yankılanıyor sokaklarda
Yürekler parçalanıyor, insanlar kayboluyor
Bir yanardağ patlaması gibi içimde
Söndüremiyorum bu ateşi

Kanayan yara her gün derinleşiyor
Sözlerin artık yetersiz, çaresizim
Ellerim boş, karanlık düşüncelerle dolu
Yaralı ceylan, acılar seninle birleşiyor

Umutsuzluğa teslim olmak yok
Gözyaşlarından bir çiçek yeşerecek
Ve benim şair yüreğim
Yaralı ceylanla beraber uçacak

Sevgiyle saracağım seni, yaralı ceylan
Özgürlüğün sınırlarını zorlayacağız
İnsanlık için umut, barış için direneceğiz
Ve bu şehirde yeniden doğacak güneş.