Yürek acırya bittiği an son sözün
Dört yanını sarar,bir acı hüzün
Arkana dönüp son kez bakarya gözün
Gitme kal dermi diye sevgili
O ise çoktan arkasını dönmüş
Seni sen gitmeden öldürmüş
Hayellerin kırılmış,umut ışıkların sönmüş
Artık sevmekten kalbin korkmuş
Senki toroslarda yaralı bir ceylan olmuşsun
Kurt`un gezdiği dagda,çakalları görmüşsün
Ceylan gözlerinden gözyaşlarını süzmüşsün
Seni yaralayan avcı vicdansızmıydı,nasıl kıydı
Baharın vardı senin,sevincin umudun
Hangi fırtınada talan oldu gönül yurdun
Hüzün koyup yüreğinin adını gülmeyimi unuttun
Gözleri sürmeli yüreği yaralı ceylan söyle
Umdun var,baharı getirecek yarının
Gönlünde kırçiçekleri büyüyecek yaralı ceylanın
En büyük sevgiyi yaşatacak sana yavruların
Sevgileri doğurdun ve sevgileri büyütüyorsun
Yaralı ceylan,gözleri sürmeli bakışları ürkek
Hayatı yalanlarla dolu çakallardan daha erkek
Hayata merhaba diyor sevgiyle gülümseyerek
Anadolunun,akdenizin yaralı ceylanı
Kayıt Tarihi : 22.4.2010 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu satırlar akdenizin yaralı ceylanı manevi ablam filiz hanıma yazılmış olup şiirin hikayesi yüreğidir.
TÜM YORUMLAR (5)