Yaralı Şiiri - Güven Tekin

Onunla saatlerce göz göze bakıştık.
Gözlerimle söyledim, sevdiğimi ona .
Oysa sordu ,ona karşı biseyler hissettiğimi.
Ağzımı açıp, tek kelime edemedim ,sustum öylece .

Onu ,ne kadar çok sevdiğimi bilmeyecek.
Oysa ,iki dudağımın arasındaydı ve karşımdaydı.
Sevdiğimi söylemek istedim ,ama korktum kaybetmekten.
Belki de korkmamalıydım ,ısrar edip söylemeliydim ,kalbine dokunmalıydım.

Saatlerce ,gözlerinin içine bakmak ,
Gülüşüyle, umut olduğunu söylemeliydim.
Sahi ,bu kadar yaklaşmışken insan sevdiğine,
Korkarmıydı yoksa cesaret edip söylemelimiydi?

Hiç bir zaman yanıtlanmıyacak sorular bıraktı yüreğimde.
Şimdi gözyaşlarımla yıkarım bedenimi ,çaresizce.
Ellerim hiç bir zaman tutmayacak ellerini.
Hiç bir zaman sarılamıyacağım, Oysa ki yaklaşmışken sevdiğime.

Korkularım bu safer beni yendi ,ağladım çaresizce.
Şarkılarda, şiirlerde sevdiğimizi söyleyebiliyorduk,birbirimize .
Bana tatmadığım duyguları, o tattırdı.
Onunla hiç birlikte olamayacağız, ama o her nefeste masum gülüşlü sevgilim olacak...