Yaralayan Sevda Şiiri - Erhan Sa

Gece kadar karanlık içim
Yoktur çıkar bir yolum
Karanlıklarda kalıyorum
Aydınlıgımı bulamıyorum

Anamdan babamdan ayrı yaşıyorum
Sevdandan yok oluyorum
Mutsuzlugumda boguluyorum
Neden açtın bu yarayı

Bir evim barkım yok artık
Sıgınacak limanım yok artık
Koşacak kimsem yok artık
Bu yara çok yaktı canımı

Kalbimi saramıyorum
Ruhumu bulamıyorum
Kendi içimde kayboluyorum
Acıların yeter artık

Nefes alamıyorum
Bir yol bulamıyorum
Yaralarım çok derin
Artık yaşamak istemiyorum

Kalpsiz bir insan olarak yaşıyorum
Ruhumu araflarda bırakıyorum
Yaralarım çok derin
Çara bulamıyorum

Artık hayata sana veda ediyorum
Bir karış topragı sana armagan ediyorum
Gözyaşlarınla sula topragımı
Sevda tohumların belki yeniden yeşertir mezarımı