Yaralarımız Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Deşiliyor yaralarımız
Hepimiz yastayız hepimiz hasta
Kısmet yokmuş meğer talihimizde yazgımızda
Cin çarpmışa dönmüş insanlık
Dengeler tapatakla
Girmişiz bir kafese nefes alamaz haldeyiz
Sanki çürük, batık bir gemi de ,hava almış bir uçak ,dişlisi kırık bir lokomotif
Fırtınaya tutulmuş bir liman,karaya oturmuş bir vapur,yere çakılmış bir teyare
Karmakarışık dağınık bir yaşam ve çaresiz süregelen bir ömür
Beli etmeseler de hallerini bitik,yıkık ve bükük bir haldeler
Gökyüzü ağlıyor halimize denizler indi dizlerimize toprak düştü gözlerimize bitkiniz bıtkınız,yutkunuz
Hangi yana hangi yöne gideceğiz
Pusulayı kaybetmiş gibi yüzümüz , gözümüz, sözümüz bir birini tutmaz halde
Avere avare bakınırız
Kör kör eyvaaah eyvaaah giden bunca zamana ,bunca ömüre
Topraklar sevsin gayri topraklar sarsın bizleri elveda deli dolu azalı cezalı hayat
Bitti ömür bitti yaşama ereğimiz elveda elveda cansız halde kalmış canparelerim elveda...

Memocilo