Sessizliğin içimde bi çığlık olup
Büyüdükçe büyüyor...
Oysa uzun boylu sevmiştim seni ben
Şimdi bu uzun bekleyişler niye
Kirpiğinde bir inci tanesisin sabahların
Özlemlerini asıyorum ruhuma
En yalın haliyle yokluğun sarıyor beni
Nicedir geçmiyor sokağımdan
Sükut-u hayalin.
Bıçak sırtı sensizliğe
Dayanıyorum...
Yaralarımdan kanıyorum yeniden
Gülüşlerin matemi yankılanıyor duvarlarda
. Şimdi gecenin arazındayım
Sessiz
Ve
Sensizliğin ortasında
Tuğba KAN
12.12.2019
.
Tuğba Kan
Kayıt Tarihi : 3.4.2020 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğba Kan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/03/yaralarimdan-kaniyorum.jpg)
beğeni ile okudum
beğeni ile okudum
Özlemlerini asıyorum ruhuma
Çok güzel yüreğinize sağlık. Kaleminiz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (3)